DumpStats voor Rectal_Rambo

513 +535 -22

Kudos

#46585 (Top 16.9098%)

Kudos/dag 0.13
Kudos/reaguursel 12.51
Meeste kudos op 1 reaguursel 218
Minste kudos op 1 reaguursel -8

41

Reaguursels

Reaguursels/dag 0.01
Topreaguursels 0
Woorden per reaguursel 46.9
Reacties per reaguursel 0.1
Meeste reaguursels op 1 dag 6
Aantal x weggejorist 1
Gestart op 27-01-2014

Kudoverloop over tijd

20 kudos 2020-10-14 20:35:04 op Lion King in de woonkamer
Je moeder heeft het met je vader gedaan. Ze hebben er beide spijt van.

19 kudos 2015-09-05 11:59:22 op Ferrari neemt WRAAK
Als je maar likes krijgt, want daar draait het tegenwoordig om!

12 kudos 2014-05-21 11:20:17 op Griekse Rally Rijderts
Waarschijnlijk is de versnellingsbak kapot en moet de bijrijder hem in de versnelling vast houden..? Leverd in ieder geval leuke beelden op!

10 kudos 2014-01-27 17:20:28 op ROT OP MET JE RECLAME
Verwarrend stukje muziek moet ik zeggen. Maar fuck dat, hoe kan ik deze helden nou een -1 geven?

9 kudos 2020-07-04 20:48:32 op Zo snel is dat tuigh
Ze tikken vaak een raampje aan de achterkant in omdat daar vaak geen alarm op zit. Schijtvolk.

8 kudos 2021-02-21 00:39:45 op Interview Baudet
Wat een hoop linkse rakkers hier op Dumpert zeg, ongelooflijk!

8 kudos 2015-08-20 12:56:47 op Jan Wagemakers pakt dief
Heel apart... Mijn opa heet ook Jan Wagemakers en komt óók uit Brabant!
Alleen is mijn opa al 81 :-)

6 kudos 2014-02-19 14:35:00 op Getunede Mitsubishi Colt
@Ikdus
In Japan gebruiken ze gewoon km'trs. Ze rijden wel links van de weg..

2 kudos 2014-05-31 11:54:25 op Aladdin's anatomie
En als ie 'zwart' was geweest, leek het heel normaal..

-8 kudos 2015-02-13 03:07:57 op We zijn allemaal slaven
Op dit moment kun je overal zijn, om iets te doen. Waarschijnlijk zit je voor een scherm, dit te lezen. Dus wat houdt ons van het doen van wat we willen? Zijn we waar we willen zijn?

Elke dag worden we wakker in dezelfde kamer en volgen we dezelfde weg, om dezelfde dag te leven als gisteren. Op een bepaald moment was elke dag een nieuw avontuur. Maar in de loop der tijd veranderde er iets. Voorheen waren onze dagen tijdloos, nu zijn onze dagen zijn strak gepland.

Is dit hoe het voelt om te worden verbouwd? Om vrij te zijn? Maar zijn we werkelijk gratis?

Voedsel, water, land.

Deze elementen om te overleven zijn eigendom van corporaties. Er is geen eten voor ons in de bomen, geen zoet water in de beken, geen land om een huis te bouwen. Als je probeert om te nemen wat de aarde je biedt, wordt je opgesloten. Wegens hun regels gehoorzamen we.

We ontdekken de wereld door middel van een leerboek in de klas. Jarenlang zitten we op een stoel en spugen we uit wat ons wordt verteld. We worden getest en beoordeeld als proefpersonen in een lab. Probeer niet om een verschil te maken in deze wereld, probeer niet anders te zijn. We zijn slim genoeg om ons werk te doen, maar niet om ons af te vragen waarom we het doen. Dus we werken en werken, we hebben geen tijd om te leven, dus werken wij om te leven. Totdat de dag komt wanneer we te oud zijn om ons werk te doen. Het is hier dat we worden achtergelaten om te sterven. Onze kinderen nemen onze plaats in in het spel.

Ons eigen pad is uniek, maar samen zijn we niets meer dan brandstof. De brandstof van de elite. De elite die achter de logo's van bedrijven zich verbergen. Dit is hun wereld. En hun meest waardevolle bron zit niet in de grond, het zijn wij!

We bouwen hun steden, we besturen hun machines, we vechten hun oorlogen. Immers, het geld is niet wat hen drijft, het is de macht! Geld is gewoon het gereedschap dat ze gebruiken om ons te controleren. Waardeloze stukjes papier die ons voeden, die ons verplaatsen, ons vermaken.

Ze gaven ons geld en in ruil daarvoor gaven wij ze de hele wereld. Waar er bomen waren die onze lucht reinigden, zijn nu fabrieken die het vergiftigen. Waar er water was om te drinken, is nu giftig afval dat stinkt. Waar de dieren vrij liepen, vestigd zich nu de bio-industrie waar ze geboren worden en eindeloos worden geslacht voor onze tevredenheid. Meer dan een miljard mensen lijden honger, ondanks dat er genoeg voedsel is voor iedereen. Waar gaat het allemaal naartoe? 70% van het graan wat we verbouwen wordt gevoerd aan de dieren die je eet voor het diner. Waarom de uitgehongerden helpen? U kunt toch niet van hen profiteren?!

We zijn als een plaag voor de aarde. We vernietigen de omgeving die ons in staat stelt om te leven. We zien alles als iets om te worden verkocht, als een object om te worden bezeten. Maar wat gebeurt er als we de laatste rivier vervuilen? Wanneer we de laatste adem van de lucht vergitigen? Wanneer er geen olie meer is voor de vrachtwagens die ons eten brengen? Wanneer zullen we ons realiseren dat geld niet kan worden opgegeten, en dat het dan ook geen waarde meer heeft?

We zijn hier de planeet aan het vernietigen. Wij zijn de vernietiging van al het leven op de planeet. Elk jaar sterven er duizenden diersoorten uit. En de tijd dringt voor de volgende soort. Als je in Amerika woont is er 41% kans dat je krijgt. Hart-en vaatziekten zal 1 op de 3 Amerikanen doden. We nemen medicijnen om om te gaan met deze problemen, maar de medische zorg is de 3e belangrijkste doodsoorzaak achter en hart-en vaatziekten.
We worden verteld dat alles kan worden opgelost door het spekken van de kas van wetenschappers, zodat ze een pil kunnen ontdekken om onze problemen te laten verdwijnen. Maar de farmaceutische bedrijven en bestijdende instellingen vertrouwen op ons lijden om winst te maken. We denken dat we inversteren voor een behandeling, maar eigenlijk zijn de oorzaak zelf. Ons lichaam is een product van wat we consumeren en het voedsel dat we eten is puur ontworpen voor de winst. We vullen ons met giftige chemicaliën. De lichamen van de dieren die we eten zijn besmet met drugs en ziekten. Maar dit zien we niet, of willen we niet zien. We omringen ons met een fantasie waarvan ons wordt verteld dat dat de realiteit is.

Het is grappig om te denken dat de mens ooit dacht dat de aarde het centrum van het universum was. Maar nogmaals, wij zien ons nu als het centrum van de planeet. We wijzen op onze technologie en zeggen dat we de slimste zijn. Maar laat je zien dat met het maken van computers, auto's en fabrieken hoe intelligent we zijn? Of hebben we laten zien hoe lui we zijn geworden? Wij zetten dit "beschaafde" masker op. Maar als je dat weg haalt, wat zijn wij dan werkelijk?

Hoe snel zijn we vergeten dat we alleen al binnen de afgelopen honderd jaar vrouwen in staat hebben gesteld om te stemmen, toestaan dat zwarten kunnen leven als gelijken. We doen alsof we alwetende wezens zijn, toch zijn er veel falen te zien. We lopen in de straat en negeren alle kleine dingen. De ogen die staren. De verhalen die ze delen. Alles zien we als een achtergrond voor 'mij'.

Misschien vrezen we dat we niet alleen zijn. Dat we een onderdeel zikn van een veel groter geheel. Maar we falen om de verbinding te maken. We zijn oké met het doden van varkens, koeien, kippen, vreemdelingen uit vreemde landen. Maar niet onze buren, niet onze honden, katten, waarvan we zijn gaan houden en geleerd hebben ze te begrijpen. Wij noemen andere wezens dom maar we wijzen op hen om onze acties te rechtvaardigen. Maar doden we gewoon omdat we het kunnen omdat we altijd de kans hebben om het goed maken? Of is het om te laten zien hoe weinig we hebben geleerd? Dat we blijven handelen vanuit oer agressie in plaats van denken en mededogen.

Op een dag, zal dit gevoel dat we leven noemen ons verlaten. Onze lichamen zullen wegrotten, onze waardevolle spullen worden slechts een herinnering. Acties van gisteren zullen blijven. Dood omringt ons voortdurend, maar nog steeds lijkt het zo ver van onze dagelijkse realiteit. We leven in een wereld die op het punt staat van instorten. De oorlogen van de toekomst zal geen winnaars kennen. Geweld zal nooit het antwoord zijn, het zal slechts elke mogelijke oplossing vernietigen.

Als we allemaal kijken naar ons diepste verlangen, zullen we zien dat onze dromen niet zo verschillen van elkaar. We hebben een gemeenschappelijk doel: GELUK! We scheuren de wereld aan stukken, op zoek naar vreugde, zonder ooit naar onszelf te kijken. De meest gelukkigste mensen zijn degenen die minst hebben. Maar zijn we echt zo blij met onze iPhones, onze grote huizen, onze mooie auto's?

We zijn losgeraakt. Verafschuwen ons van mensen die we nog nooit hebben ontmoet. We zijn getuige van het buitengewone op onze schermen. We wachten op iemand om verandering te brengen, zonder ooit te denken dat we onszelf moeten veranderen.

Presidentsverkiezingen zijn net 'kop of munt'. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. We kiezen welk gezicht we willen, en de illusie van keuze van verandering wordt gecreëerd. Maar de wereld blijft hetzelfde. We slagen er niet in om de politici ons te laten dienen, ze dienen alleen degenen die hen financieren naar de macht.

We hebben leiders nodig, geen politici. Maar in deze wereld van volgelingen, zijn we vergeten onszelf te leiden. Stop met wachten op verandering, en wees de verandering die je wilt zien! We zijn niet tot hier gekomen om op onze luie reet te zitten. Het menselijk ras overleefde niet omdat we de snelste of de sterkste zijn, maar omdat we samen werken!

We hebben de kunst van het doden onder de knie. Laten we nu eens beheersen over de vreugde van het leven.

Dit gaat niet over het redden van de planeet. De planeet zal hier zijn en blijven, of we er nu wel of niet zijn.De Aarde is al miljarden jaren oud. Wij zijn een flits in de tijd, maar onze impact blijft voor altijd.

Ik heb vaak gewenst dat ik in een tijd leefde voor de computers, nog ver voordat we schermen voor onze neus hadden om ons af te leiden.

Maar ik besef dat er een reden is waarom dit de enige keer is dat ik de wil heb om te leven. Omdat hier, vandaag, we een kans hebben die we nog nooit eerder hebben gehad. Het internet geeft ons de kracht om een bericht te delen en om ons te verenigen met miljoenen mensen over de hele wereld. Nu we nog steeds kunnen we moeten onze schermen gebruiken om ons bij elkaar te brengen, in plaats van verder uit elkaar.

Voor goed of kwaad zal onze generatie de toekomst van het leven vaststellen op deze planeet. We kunnen ofwel doorgaan met dit systeem van vernietiging tot er geen herinnering van ons bestaan overblijft. Of we kunnen ontwaken, wakker worden. Beseffen dat we niet naar boven moeten voor ontwikkeling, maar eerder naar beneden moeten vallen...

Dit huidige moment is wat elke stap, elke ademhaling en elke dood heeft geleid tot nu. Wij zijn de gezichten van allen die ons voorgingen. En nu is het onze beurt. JIJ kunt ervoor kiezen om je eigen pad uit te stippelen of volg de weg die talloze anderen al hebben genomen.

Het leven is geen film. Het script is niet al geschreven. Wij zijn de schrijvers.

Dit is jouw verhaal, hun verhaal, Ons verhaal.